📖 Ba 2,30-33 Jednakże w kraju swego wygnania szczerze się nawrócą i uznają, że Ja jestem ich Panem i Bogiem. Dam im serce i uszy otwarte. I będą Mnie wysławiać w kraju swego wygnania oraz przypomną sobie moje imię. Odwrócą się od swej zatwardziałości i od swoich złych czynów, gdyż przypomną sobie los swych przodków, którzy grzeszyli przeciw Panu.
To trochę nasz los.
Jesteśmy w świecie codziennych trudności, zmagań z własnymi i cudzymi słabościami, konieczności ciągłego przypominania sobie właściwej hierarchii priorytetów 😉 – taki Babilon.
I właśnie to jest przestrzenią nawrócenia (zmiany myślenia), oddawaniu Bogu właściwego miejsca sercem i czynem, nieustannej czujności i posłuszeństwa Słowu.
I taka obietnica dla nas – życie nowym i wiecznym przymierzem, czyli pewnością, że On jest ZAWSZE po naszej stronie. I że ziemia, na której stawiamy nasze stopy staje się Jego-naszą ziemią, pobłogosławioną wyjątkowością (kadosz).
📖 Ba 2,34-35 Sprowadzę ich ponownie do ziemi, którą przysiągłem ich przodkom: Abrahamowi, Izaakowi oraz Jakubowi, i będą panować nad nią. Rozmnożę ich i nie będą już małym narodem. Zawrę też z nimi wieczne przymierze. Ja będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem. I nie wypędzę więcej mego ludu, Izraela, z ziemi, którą im dałem.
Błogosławionego dnia 😊
