„A jeśli należycie do Chrystusa, to jesteście potomstwem Abrahama oraz, zgodnie z obietnicą, dziedzicami.”
Po zastanowieniu się nad wywodem Pawła dotyczącym Abrahama zrozumiałem lepiej czym jest duchowe dziedzictwo.
Abraham uwierzył Bogu 4 000 lat temu kiedy przepisy Prawa nie istniały – zostały przecież ustanowione po jego śmierci. Naród wybrany został zamknięty w niewoli Prawa, „ze względu na wykroczenia” – tak jak dziecko zamyka się w kojcu aby nie broiło. Ten czas niewoli minął.
Teraz mogę żyć w wolności – jeżeli wybrałem Chrystusa to wracam do wiary płynącej z serca jaką miał Abraham (na podstawie tylko obietnicy Boga) i jestem jego duchowym potomkiem.
Jego wiara pokazuje mi gdzie tkwi podstawowe źródło wiary. On jest więc nie tylko ojcem Żydów – jak dotąd mi się wydawało – ale duchowym ojcem wszystkich, którzy wierzą a więc i moim ojcem, a ja jestem jego dzieckiem – historia zbawienia jest moją historią…
