Księga Psalmów. Psalm 42

0
375

„Jak łania pragnie wody źródlanej,
tak moja dusza Ciebie, Boże, pragnie.
Dusza moja tęskni do Boga żyjącego.
Kiedyż tam przyjdę i pokażę się przed obliczem Boga?”

Panie, Ty jesteś moją wodą, powietrzem, oddechem, życiem. Rozbudzaj we mnie takie pragnienie przebywania w Twojej obecności, nieustannego szukania Ciebie, adoracji, trwania przed Twoim obliczem. Czy to w ciszy, czy na uwielbieniu. Gdziekolwiek jestem, chcę być jak w Twoim namiocie. Doświadczać Twojego pokoju i miłosierdzia i z radością i z entuzjazmem świadczyć o Twoich działach.

„chciałbym iść na miejsce tego cudownego namiotu, do domu Boga,
gdzie słychać świąteczne głosy radości i z ust niesie się uwielbienie.”

„Oby Pan obdarzał mnie za dnia swoim miłosierdziem,
a nocą pieśń ze mną będzie
i modlitwa do Boga mojego życia.”

„Dlaczego się smucisz, duszo moja? Dlaczego mnie niepokoisz?
Ufaj Bogu, bo jeszcze Go będę tam uwielbiał.
Bóg moim wybawieniem.”

Poprzedni artykułKsięga Psalmów. Psalm 41
Następny artykułRekolekcje wspólnotowe – LATO 2022