📖 Mdr 3,9 Ci, którzy Mu ufają, pojmą prawdę, a kto wytrwa w Jego miłości – będzie blisko Niego, gdyż On obdarza swoich wybranych łaską i miłosierdziem.
Ufność.
W jakiś sposób ta cnota/umiejętność wprowadza nas w przestrzeń wiekszej bliskości, głębszego i szerszego rozumienia.
Otwiera serce na więcej.
I niezwykłe, i pocieszające jest to, że szczere pragnienie rozwoju w ufności – ćwiczenie się w niej, okazywanie jej w drobiazgach, by przygotowywać serce na więcej – przynosi zmiany, prędzej czy później, ale przynosi.
Zamykanie serca („to nie dla mnie”, „ja nie dam rady”, „nigdy tego nie zrobię”, „na pewno nie ja”, „a dlaczego ja”) – to delikatnie okazana pogarda wychowania do mądrości. W rachunku sumienia chcę się przypatrzeć w jakich obszarach zamykam swoje serce…
📖 Mdr 3,11 Godni politowania są ci, którzy gardzą wychowaniem do mądrości,
ich nadzieja się nie spełni, wysiłki nie przyniosą owocu, a trudy pójdą na marne.
Przeczytaj dzisiejszy rozdział. Warto!
Błogosławionego dnia!
🙃
